W relacjach "Mama i ja" czasami pojawia się napięcie, które wynika z trudnej granicy między miłością a nadmierną troską. Matka pragnie zapewnić dziecku bezpieczeństwo , ale jej troska może przeradzać się w kontrolowanie i ograniczenie wolności dziecka.
Czasem dziecko może czuć się przytłoczone nadmierną uwagą , a z drugiej strony -
- ignorować wsparcia matki
Szczególne trudności pojawiają się w okresie młodości , kiedy dziecko dąży do niezależności .
Jak pokonać nadopiekuńczość matki
Nieustanne przystawanie może być ogromnym wyzwaniem dla dorosłego dziecka. Matka, która jest przejrzysta, często trudno read more rozdzielić swoje życie z jej potomkiem, nawet gdy ten stał się już samodzielny. To może prowadzić do wielu problematów w relacji matki i syna.
Zazwyczaj dziecko, które wychowywało się pod nadopiekuńczym władzą matki, ma trudności z podejmowaniem samodzielnym działaniem. Może unikawać odpowiedzialności, ponieważ przez lata była przyzwyczajona do tego, że matka za nią wszystkimi kwestiami opiekuje się.
Wyznaczenie granic jest rozwiązaniem do zwalczenia nadopiekuńczości matki. Dziecko musi nauczyć się mówić "nie", kiedy to konieczne i rezygnować z pewnych oczekiwań, które są dla niego niewygodne.
Moja mama nie rozumie
To jest bardzo ciężkie. Ja pragnę jej zaprezentować, ale ona nie rozumie. Moja mama jest zawsze zajęta w swoim świecie i trudno jej zrozumieć.
Często czuję się zapomniany, bo ona nie chce być zauważyć mojego perspektywy.
Gdy miłość staje się uciskiem
Miłość często jest kojarzona z uczuciem ciepła, bezpieczeństwa i radości. Występuje jednakże moment, w którym ta piękna emocja może przekształcić się w uciążliwe uciśnienie. Mogą to sytuacje, gdzie partner wymaga nadmiernej skłonności, kontroluje decyzje drugiej osoby lub unika swobody. Wówczas uczucie, które miało być źródłem szczęścia, może stać się obciążeniem.
Zauważmy na zdarzenia, że miłość jest zdrowa i wzmacniająca, a nie uzależniająca. Kluczem do szczęśliwego związku jest zaufanie.
Przemoc emocjonalna w rodzinie: Historia mojej mamy
Mój świat zawsze był ograniczony w niesamowite przejawienia emocjonalnej przemocy. Moja mama, zdeterminowana kobieta, zapowiadała swoją wstrętnie głupią formą. Jej słowa były ostre, jak noże. Każdy mój błąd był określony jako nieudolność.
Niektóre dni były szczególnie kłótliwe.
Moja mama poczuła gwałtowny atak gniewu i rozpaliła swoje emocje na mnie. Pamiętam, jak czuliśmy ból. Jej teksty były napaśne, a jej wyraz twarzy było zdrażniające.
Jak radzić sobie z nadopiekuńczymi rodzicami?
Rodzice stawiający swoje granice mogą spowodować niepokój, jeśli chcesznabywać samodzielność. Jednak ważne jest, aby pamiętać, że ich postawa zwykle są dobre.
Oto kilka sugestii:
* Zacznij od rozmowy. Wyraź swoje uczucia w przyjaznym i otwartym tonie.
* Wyznacz swoje granice . Daj im do zrozumienia, co jest dla Ciebie komfortowe, a czego nie.
* {Zainteresuj ich innymi aspektami twojego życia.Odkryj nowe pasje.
* Bądź cierpliwy. Zmienić wzór zachowań zajmuje czas.